skip to Main Content

Het is weer tijd om jezelf wat moois te beloven

Zojuist liep ik even buiten met Ronja te struinen langs de akkers. Het zonnetje straalde net dat uurtje even lentelijk zijn licht af op het gras, de voorzichtige nieuwe knoppen van de meidoorn, het water en op mij. Meteen lijkt er dan weer meer rechtvaardiging om aan het zaaien te slaan. Te beginnen met de aubergines, de paprika’s en de pepers, die hebben veel tijd nodig om tot volle groei te komen. Dan al die verschillende tuinbonen die ik in mijn assortiment heb, die gewoon lekker buiten in de kou mogen staan, dat is goed voor ze. Natuurlijk ook niet te vergeten de luxe van de lente op het bord, al die heerlijke peulvruchten. Kapucijners, doperwten, peultjes en suikererwten in allerlei vormen, lengten en smaken…..De 1e beloften voor het nieuwe seizoen zijn als je goed kijkt al te vinden in de natuur, maar het is ook zo fijn om jezelf dingen te beloven om je op te verheugen. Zo’n salade met 10 verschillende van die waanzinnige groene erwten en peulen met munt en geitenkaas….das een belofte waar ik wel iets mee kan. Wel eerst nog even mijn laatste zaden uitzoeken en mijn zaadbestellingen afronden want zonder zaad geen belofte. Ik heb weer een hele lijst nieuwe eetbare bloemen gevonden in mijn eetbare wilde planten encyclopedieën, eens zien of mijn zaadboeren ze in hun assortiment hebben. De dagen worden weer langer, vanmorgen zaten we al in het blauwe uur toen mijn dochter naar school ging vertrekken, ik voel het aan alles, nog even en dan drinken we s’ochtends weer koffie buiten op het bankje in de zon.

 

Back To Top